Po zatruciu tlenkiem węgla ksiądz profesor Tadeusz Fitych z Kudowy-Zdroju musiał nauczyć się żyć na nowo. Dziś, łącząc pracę naukową z aktywnością fizyczną, wspomagając się dietą warzywno-owocową, znajduje równowagę między wymaganiami umysłu a potrzebami ciała.
Gdy ksiądz profesor Tadeusz Fitych przyjeżdża do Archidiecezjalnego Domu Rekolekcyjnego w Zaborówcu, przywozi ze sobą nie tylko bogaty bagaż doświadczeń naukowych i duszpasterskich, ale także rower. To niecodzienny widok – duchowny w stroju kolarskim, który między modlitwami i wykładami pokonuje kilkadziesiąt kilometrów po okolicznych ścieżkach.
Zatrucie, które zmieniło perspektywę
Historia rozpoczęła się ponad trzy dekady temu. Wikariusz, świeżo po doktoracie, przyjął prośbę biskupów o zastępstwo w parafii pod Zgorzelcem. Podczas tej posługi doszło do zatrucia tlenkiem węgla, które pozostawiło trwałe skutki.
– Wujek, lekarz medycyny przemysłowej, powiedział: z jednej strony Pan Bóg i silny organizm, z drugiej ruch, ruch, ruch. Zacząłem chodzić po górach, jeździć na rowerze. Zostało mi to do dziś i pomaga – wspomina ksiądz profesor.
Rehabilitacja przez ruch stała się stałym elementem jego życia. Dziś, pracując nad publikacjami naukowymi o dyplomacji watykańskiej czy dokumentując dziedzictwo kulturowe ziemi kłodzkiej, zawsze znajduje czas na aktywność fizyczną.
Praca naukowa i troska o zdrowie
Ksiądz profesor ma za sobą imponującą karierę. Przez osiem lat służył episkopatom Europy, był doradcą w Watykanie, dokumentował 220 obiektów małej architektury sakralnej na ziemi kłodzkiej. Za swoją pracę otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
– Pisząc wykłady, dostrzegałem kulturę kapliczek przydrożnych, wyjątkową w skali kraju – opowiada o jednym ze swoich projektów, którego wystawa obejrzała ponad 250 tysięcy osób.
Intensywna praca umysłowa wymaga jednak przeciwwagi. Długie godziny przy komputerze kompensuje jazdą na rowerze i wędrówkami po górach. W Zaborówcu, podczas rekolekcji z postem Daniela, udaje mu się połączyć wszystkie te elementy.
Post Daniela jako element większej całości
W rekolekcjach opartych na 10-dniowej diecie warzywno-owocowej ksiądz profesor widzi wartość wykraczającą poza aspekt zdrowotny.
– Trzeba widzieć człowieka integralnie: dusza i ciało. Łączyć pracę z odpoczynkiem – podkreśla duchowny, wskazując na benedyktyńską tradycję równowagi między modlitwą a pracą.
Podczas pobytu w Zaborówcu pokonuje 20-30 kilometrów dziennie, uczestnicząc jednocześnie w pełnym programie rekolekcyjnym. Dieta warzywno-owocowa wspiera regenerację organizmu, ale równie ważny jest aspekt wspólnotowy.
Wartość wspólnoty w pracy naukowej
– Często żyję samotnie jako naukowiec i celibatariusz, a będąc wśród was, lepiej słyszę, czym żyje świat, jakie są zagrożenia i radości – przyznaje ksiądz profesor.
Rekolekcje pozwalają mu wyjść z izolacji gabinetu naukowego i nawiązać relacje z ludźmi z różnych środowisk. Te doświadczenia wzbogacają jego pracę naukową, dając szerszą perspektywę i kontakt z rzeczywistością życia wiernych.